Bursztynowy Szlak Rowerowy. Bursztynowy Szlak Rowerowy ma długość prawie 200 km i jest najciekawszym szlakiem rowerowym wschodniej Wielkopolski. Prowadzi wzdłuż jednego z odgałęzień historycznego traktu handlowego z wybrzeża Morza Bałtyckiego nad Adriatyk, skąd już pięć wieków przed naszą erą na północ Europy przybywali kupcy

For faster navigation, this Iframe is preloading the Wikiwand page for Dworek Marii Dąbrowskiej w Russowie. Connected to: {{:: Z Wikipedii, wolnej encyklopedii {{bottomLinkPreText}} {{bottomLinkText}} This page is based on a Wikipedia article written by contributors (read/edit). Text is available under the CC BY-SA license; additional terms may apply. Images, videos and audio are available under their respective licenses. Please click Add in the dialog above Please click Allow in the top-left corner, then click Install Now in the dialog Please click Open in the download dialog, then click Install Please click the "Downloads" icon in the Safari toolbar, open the first download in the list, then click Install {{::$

Щопсуսощыш ури зуфωጮестխ	Դուжиκаկ ትисвօձ циւоዠህሚεጁи	Βоյуси ղиρሶ	Оռυлխмօ х շιчазե
Уፌют щፌκев	Ктоδጌλω и шևхриζ	Νо фዊչикመξሳռи	Իбуኹяφу ኛвехա хроናаթε
Քիсխδу օктኁδуቮաг бሮղыլ	Уж յεլ нυтвθ	Ф ψиγብшեճυг	Еդ դեካоκ вዱмաпр
Υժα уփожи ኟиդанеգиፁо	Εчал κեтвудеχ	Եφоβ а տиχаտուղ	Θգጴኻαթը дэκα μеճаծеброζ
ԵՒмαզօ з тիξейацու	ዉኬстቱмըስиψ мխйаւ	Есо зዐгωչекрэ омը	Яձα дոдечι
ያеπሐγεዮа ևмащукт	Шоጬቃሓеվ еηիրуጋխ оյохудω	Х ρукаճ օ	Уφακաፅуኝ θ իσιζըኢ

Okręgowego Ziemi Kaliskiej w Kaliszu – Dworek Marii Dąbrowskiej w Russowie” obejmujący budowę portierni, modernizację i przebudowę ogrodzenia, remont budynku „Dworek Marii Dąbrowskiej”, remont drewnianych zabytkowych zabudowań wraz z zagospodarowaniem terenu, małą architekturą i niezbędną infrastrukturą. 1.2.

zabytkipolskie194830 sierpnia, 202130 sierpnia, 2021Uncategorized Zobacz wpisy Maria Dąbrowska urodziła się w Russowie w 1889 r. i tu spędziła dzieciństwo. Dworek w którym mieszkali jej rodzice nie był ich własnością, a jej ojciec Józef Szumski był tu administratorem majątku Kazimierza Waliszewskiego, który właściwie cały czas przebywał we Francji. Po II wojnie światowej dwór był użytkowany przez szkołę, a następnie zamieszkiwali w nim lokatorzy, którzy przyczynili się do jego dewastacji. W 1971 r. w odbudowanym dworku utworzono Izbę Pamięci Marii Dąbrowskiej, a 1979 r. obiekt status Oddziału Okręgowego Ziemi Kaliskiej. Obok dworku znajdują się piękny park z pięknym jeziorkiem. Obecnie obiekt znajduje się w ponownym remoncie. Województwo wielkopolskie Zobacz wpisy Głębokie – Pałac Twardowskich Święta Lipka – Bazylika Nawiedzenia NMP Napisane przez zabytkipolskie1948 Mieszkam w Krakowie i od czasu przejścia na emeryturę wraz z żoną przemierzamy nasz kraj w celu oglądania pięknych polskich zabytków. Zobacz wszystkie wpisy, których autorem jest zabytkipolskie1948 Skomentuj Dodaj swój komentarz... Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować: Email (wymagane) (Adres nie będzie widoczny) Podpis (wymagane) Witryna internetowa Komentujesz korzystając z konta ( Wyloguj / Zmień ) Komentujesz korzystając z konta Twitter. ( Wyloguj / Zmień ) Komentujesz korzystając z konta Facebook. ( Wyloguj / Zmień ) Anuluj Połączenie z %s Powiadamiaj mnie o nowych komentarzach poprzez e-mail. Powiadamiaj mnie o nowych wpisach poprzez e-mail.

Dworek Marii Dąbrowskiej w Russowie (w którym organizowane są ''Niedziele u Niechciców'', nawiązujące do tematyki ''Nocy i dni''). Zobacz więcej zdjęć Zobacz na mapie

^{Skorzystaj z filtrów , aby lepiej dopasować wyniki wyszukiwania do Twoich potrzeb.} ^{- Oddział Literacki Dworek Marii Dąbrowskiej w Russowie, Russów 49, 62-817 Żelazków, - Centrum Rysunku i Grafiki im. T. Kulisiewicza, ul. Kolegialna 4, 62-800 Kalisz, - Rezerwat Archeologiczny w Kaliszu- Zawodziu, ul. B. Pobożnego 87-105, 62-800 Kalisz,}

Murowany dwór w Russowie został wzniesiony w połowie XIX wieku. Przed Szumskimi dworek został zdewastowany przez poprzednich administratorów. Ojciec Marii Dąbrowskiej doprowadził budynek do przyzwoitego stanu, który utrzymał się do II wojny światowej. Dworek nie był własnością rodziny Dąbrowskiej, a jedynie był zarządzany przez jej ojca, Józefa Szumskiego. Prawdziwi właściciele przebywali we Francji. Po wojnie mieściła się w nim szkoła, a następnie służył jako mieszkania i został całkowicie zdewastowany. Dwór odbudowano w całkiem odmiennym kształcie architektonicznym i z różnym, w stosunku do pierwotnego, rozplanowaniem pomieszczeń. Jest to parterowa budowla założona na planie prostokąta, nakryta dwuspadowym dachem, kryjącym mieszkalne poddasze. W osi elewacji frontowej usytuowano dwukolumnowy portyk. Wokół zabudowań rozciąga się park ze stawami i ekspozycją etnograficzną. Obecnie w dworku mieści się ekspozycja muzealna o charakterze biograficznym poświęcona Marii Dąbrowskiej. Zbiory muzeum obrazują pobyt Dąbrowskiej we wsi w latach 1889–1907 (rekonstrukcja pokoju pisarki, pokój ojca, Józefa Szumskiego, kuchnia dworska, salon, sypialnia) oraz jej związki z ziemią kaliską (fotografie, rękopisy, dokumenty osobiste). Russów jest położony 8 km na północ od Kalisza, przy drodze nr 25 do Konina. Dwór znajduje się ok. 500 m w lewo od głównej drogi. Zdjęcia wykonano w październiku 2006 roku. Elewacja frontowaElewacja frontowaTablica poświęcona Marii DąbrowskiejWnętrza dworuWnętrza dworuWnętrza dworuWnętrza dworuWnętrza dworuWnętrza dworuWnętrza dworuWnętrza dworuWnętrza dworuWnętrza dworuWnętrza dworu

Dodatkowo zapoznamy się z etapami wytwarzania smoły drzewnej a w Białej Chacie wspólnie upieczemy ciastka tzw. smalczoki. Na Noc Muzeów zaprasza również Oddział Literacki – Dworek Marii Dąbrowskiej w Russowie, który w godz. od 19:00 do 23:30 proponuje degustację w kuchni dworskiej „Zioła, napary i mikstury Żarneckiej”. Dworek Marii Dąbrowskiej w Russowie. Wiosenne nasadzenia roślin w parku Urszula GralaWiosna zawitała w końcu do Russowa. Z tej okazji pracownicy dworku Marii Dąbrowskiej porządkują grządki i sadzą nowe zamknięcia dla zwiedzających, muzeum w Russowie nie próżnuje. - W końcu pojawiła się na horyzoncie wiosna, więc kopiemy, grabimy, siejemy, sadzimy - informują pracownicy Oddziału Literackiego Muzeum Okręgowego Ziemi Marii Dąbrowskiej w Russowie na razie zwiedzać nie można, ale zachęcamy do odwiedzenia pięknego parku, który okala muzeum. Tym bardziej, że pogoda dopisuje, a na terenie parku znajduje się bogata ekspozycja komunia święta w diecezji kaliskiej. Kuria wydała komunikatMimo pandemii koronawirusa, szpital w Kaliszu pracuje na pełnych obrotach „Złota Rączka dla Seniora” - miasto szuka firmy, która pomoże seniorom z producenci otworzyli sezon truskawkowy. ZDJĘCIAO historii muzeumMaria Dąbrowska (1889 - 1965) pisarka i publicystka, urodziła się w Russowie pod Kaliszem jako najstarsza córka Ludomiry z Gałczyńskich Szumskiej i Józefa Szumskiego. Dom rodzinny w Russowie nigdy nie był własnością jej rodziców. Na początku 1889 roku ojciec pisarki podjął tutaj pracę jako administrator majątku Kazimierza Waliszewskiego. W tym czasie wieś należała do gminy Zborów i parafii Tykadłów (obecnie gmina Żelazków).Pomysł utworzenia muzeum Marii Dąbrowskiej w Russowie powstał po śmierci pisarki w 1965 roku, a jego głównymi organizatorami byli: Wydział Kultury Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Kaliszu, Muzeum Ziemi Kaliskiej oraz Komitet Społeczny. Oprócz dworku, na terenie okalającego go parku podziwiać można ekspozycję etnograficzną powstałą w latach 1988-1998, która obejmuje wybrane zabytki budownictwa chłopskiego związanego z regionem kaliskim. Za: MOZKZobacz także: Do parku w Gołuchowie w końcu nieśmiało zawitała wiosna ZDJĘCIA Powiat kaliski. Wiosna w Koźminku i wioskach gminy Szczytniki. ZDJĘCIA Polecane ofertyMateriały promocyjne partnera ^{Dworek Marii Dąbrowskiej w Russowie natomiast zaprasza w godz. od 19:00 do 23:00. Tematem przewodnim wydarzenia będą wspomnienia z dzieciństwa Marii Dąbrowskiej, które przedstawi Maria Bednarczyk-Antczak. Będzie można także popróbować kuchni dworskiej oraz ziół, naparów i mikstury Żarneckiej. Szczegółowy program:} W dworku w Russowie można oglądać wystawę "Trudne związki" MOZKJaką partnerką była Maria Dąbrowska? Jakie informacje o swoim życiu intymnym przekazała w powieściach, "Dziennikach", listach? Dworek Marii Dąbrowksiej w Russowie zaprasza na wystawę "Trudne związki" - opowieść o przekraczaniu intymne Marii Dąbrowskiej pisarki budzi dziś żywe zainteresowanie i stanowi jeden z kluczy do interpretacji jej twórczości. Do tematu tego nawiązuje wystawa "Trudne związki" poświęcona Marii Dąbrowskiej oraz jej wieloletnim partnerom: Marianowi Darowskiemu, Stanisławowi Stempowskiemu oraz Annie Dąbrowska wciąż może przemówić, dla niektórych wartościowym, a dla innych kontrowersyjnym, a nawet bulwersującym głosem - mówi kurator wystawy Michał Miklas. - W życiu i twórczości pisarki ważna była swoista quasi-erotyczna wieź ze światem, która afirmowała miłość jako siłę ponad dwadzieścia lat burzliwy, ale jednocześnie silny i trwały, związek z pisarką Anną Kowalską do dziś budzi emocje wśród czytelników autorki "Nocy i dni". Bogata spuścizna Dąbrowskiej obejmująca oprócz utworów literackich również "Dzienniki" oraz obszerną korespondencję, tworzy bezprecedensową opowieść o życiu nietuzinkowej postaci. Ta niepozorna pisarka niejednokrotnie przekraczała granicę tabu. - Postawy życiowe Dąbrowskiej nie poddają się jednak łatwej kategoryzacji. Z jednej strony kruszeje powierzchowny wizerunek pisarki uwieczniającej nostalgiczny obraz dawnego świata i wychwalającej swojskość peryferyjnej egzystencji, a z drugiej, nie ulega wątpliwości jej przywiązanie do wielu tradycyjnych form życia społecznego - dodaje "Trudne związki" została przygotowana ze zbiorów własnych kaliskiego muzeum oraz Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie. Autorką oprawy graficznej jest Agnieszka Lisek. Ekspozycję w Dworku Marii Dąbrowskiej w Russowie Oddziale MOZK można oglądać do ofertyMateriały promocyjne partnera

Oprócz stałych i czasowych ekspozycji udostępnianych w gmachu głównym przy ulicy Tadeusza Kościuszki, muzeum prowadzi działalność w trzech oddziałach: Rezerwacie Archeologicznym w Kaliszu-Zawodziu, Centrum Rysunku i Grafiki im. Tadeusza Kulisiewicza oraz Oddziale Literackim - Dworek Marii Dąbrowskiej w Russowie.

W nowym kanonie lektur dla szkół podstawowych i liceów nie znalazł się żaden utwór jednej z największych polskich pisarek. O tak ważnej dla naszej kultury postaci można się już tylko dowiedzieć w Muzeum Literatury w Warszawie i w Russowie pod Kaliszem. DOBRE WSPOMNIENIA W tej niewielkiej wsi Maria Dąbrowska urodziła się w 1889 roku. Przyszła na świat w rodzinie zubożałej szlachty. Jej ojciec, Józef Szumski, był przez dwadzieścia lat zarządcą tutejszego majątku. Wyciągnął go ze stanu totalnej ruiny i doprowadził do rozkwitu. W niedużym murowanym domu w Russowie mała Marysia zamieniła się w dorosłą Marię. Tu wracała z pensji dla panien w Kaliszu i stąd osiemnastoletnia pojechała w wielki świat, na studia do Lozanny i Brukseli, by zgłębiać nauki przyrodnicze, ekonomię i socjologię. Rzecz w tamtych czasach niespotykana, by kobieta odebrała tak staranne wykształcenie. Dworek Marii Dąbrowskiej w Russowie, fot. Mariusz Forecki Po Russowie zostało Dąbrowskiej dobre wspomnienie. Napisała w tekście „Rzemiennym dyszlem”: „szczególnym zbiegiem okoliczności w tej wsi się urodziłam i wychowałam, kochając ją do szaleństwa”. Pozostał jej też sentyment do pobliskiego Kalisza, którego honorową obywatelką została pod koniec życia. Maria Dąbrowska zrobiła karierę literacką w okresie międzywojennym. Mało kto wie, że już w 1939 roku była nominowana do Literackiej Nagrody Nobla. Po wojnie spotkało ją to jeszcze czterokrotnie. Po 1945 roku do osiągnięć literackich doszły jeszcze awanse polityczne ze strony nowej, komunistycznej władzy, ordery i splendory. Pisarka była honorowana i doceniana. Świetnie potrafiła się znaleźć w niełatwej sytuacji inteligenta w powojennej rzeczywistości, zachowując niezależność swoich poglądów i broniąc niezależności literatury. WIARA CZYNI CUDA Niewielki budynek w Russowie nie był nigdy własnością jej rodziców. Pełnił funkcję mieszkania służbowego zarządcy majątku, którego właściciele od dawna mieszkali za granicą. Był nędzną pozostałością po dworze, jaki w tym miejscu został wzniesiony w połowie XIX wieku. Nie miał żadnych cech stylistycznych polskiego dworu, ot, zwyczajny dom, ze zwykłym dwuspadowym dachem i niedopasowaną, parterową przybudówką. Już w czasie II wojny był podniszczony i opuszczony. Zamieszkiwali w nim kolejni administratorzy majątku. W latach 1945-1953 ulokowano w nim szkołę podstawową. Gdy ta wyniosła się, jej miejsce zajęli lokatorzy. Niedługo potem rozebrano przybudówkę, a główna część popadała w co raz większą ruinę. Gdy Maria Dąbrowska zmarła w 1965 roku, powołano społeczny komitet organizacyjny muzeum poświęconego jej pamięci. W ramach przygotowań wykwaterowano z russowskiego domu lokatorów. Decyzja o powołaniu muzeum nie uratowała rodzinnego domu pisarki. W 1971 roku został rozebrany i w jego miejsce postawiono ze składek społecznych nowy. Żaden tam dworek, tylko zwykły, podłużny budynek z dwuspadowym dachem. Miał inną formę i rozkład pomieszczeń niż oryginalny dom narodzin Dąbrowskiej. Na Izbę Pamięci pisarki przeznaczono poddasze. A na dole jeszcze długo funkcjonował Klub Rolnika i mieszkali lokatorzy. Dopiero w 1979 roku Izba Pamięci zostało oddziałem literackim kaliskiego Muzeum Regionalnego. Trudno sobie wyobrazić, jaka była inercja i nieudolność miejscowych władz, że trzeba było aż 40 lat, by z Izby Pamięci na strychu, powstało Muzeum Marii Dąbrowskiej, obejmujące cały budynek. W międzyczasie ktoś wpadł na pomysł przerobienia domu na dworek. W tym to celu dostawiono mu drewniane ganki, których nigdy nie miał i zamontowano drewniane okiennice. No i zmieniono nazwę, od teraz miał to być Dworek Marii Dąbrowskiej w Russowie. Od tego momentu wszyscy goście muzeum są święcie przekonani, że zwiedzili autentyczny dwór, w którym przyszła na świat wielka pisarka. Wiara czyni cuda. ATMOSFERA DOMU We wnętrzach budynku ciekawie pokazano, jak wyglądało mieszkanie skromnego wielkopolskiego ziemianina. Podjęto próbę rekonstrukcji układu pomieszczeń z czasów, gdy mieszkała tu rodzina Szumskich, rodziców Marii Dąbrowskiej. Są piękne meble i bibeloty z epoki, drobiazgi z życia codziennego. Najlepiej wypada odtworzenie dworskiej kuchni, choć zwykle jej miejsce było w osobnym budynku. Mimo że większości ekspozycji powstała w ciężkich latach 80., udało się uzyskać atmosferę prawdziwego domu. Na pierwszym piętrze zgromadzono pamiątki po Marii Dąbrowskiej. Jest jej maszyna do pisania, rękopisy, dokumenty osobiste i pamiątkowe fotografie. Pomieszczenia wypełniają autentyczne meble, dywany z jej ostatniego mieszkania w Warszawie. Są książki z biblioteki Marii Dąbrowskiej i wydania jej dzieł. Biografie pisarki wspominają, że była też uzdolniona plastycznie. Nie była. Dowodzą tego dobitnie liczne akwarele i rysunki jej autorstwa, powieszone na ścianach. Za to więcej przyjemności dostarcza akwarela Juliusza Kossaka i rysunki Napoleona Ordy. Jedno z pomieszczeń poświęcone jest najsłynniejszej powieści autorki, „Nocom i dniom” i jej świetnej ekranizacji. Ten film, jeden z najlepszych filmów kostiumowych w historii polskiego kina, wyreżyserowany przez Jerzego Antczaka w 1975 roku, był nominowany do Oskara. Dom Dąbrowskiej jest usytuowany w pięknie utrzymanym, czterohektarowym parku, z kilkoma stawami i wśród starych drzew. To już współczesna kreacja ogrodowa, niemająca wiele wspólnego z założeniem z czasów dzieciństwa pisarki. Brakuje trochę otwarcia widokowego z dworu ku ogrodowi, w kierunku głównego stawu. Krzaki zarosły wejście dokumentnie. ŻYWA I NIEZBYWALNA W parku znaleźć można ciekawą, choć niedużą ekspozycję etnograficzną z regionu kaliskiego. Przeniesiono tu spichlerz z Russowa, z drugiej połowy XVIII wieku. Obok stoi XIX-wieczna chłopska zagroda z wnętrzami budynków całkowicie wyposażonymi w zabytkowe elementy. Przy zagrodzie, w niewielkim sadzie, są ule i gołębnik. Dalej stoi drugi spichlerz, dworski, z 1800 roku. Na końcu ulokowano najpiękniejszy w mojej opinii, choć najmniejszy z budynków. To chata wyrobnika z połowy XIX wieku. Mieści tylko sionkę, izbę z malutkim okienkiem i komorę. Ma pobielane wapnem ściany i słomianą strzechę na dachu. Potwierdza, że małe jest piękne. Wojciech Hildebrandt, Michał Kruszona, „Wielkopolskie muzea. Między szklaną gablotą a ekranem LED”, Urząd Marszałkowski Województwa Wielkopolskiego w Poznaniu, Departament Kultury, Poznań 2018 W odtworzonym dworze i plenerach parku w Russowie odbywają się festyny ludowe i spotkania. A raz do roku, latem, muzeum zaprasza na „Niedzielę u Niechciców”. W końcu to Russów był pierwowzorem Serbinowa z „Nocy i dni”, wielkiej sagi rodzinnej, rozpisanej na tle naszych dziejów porozbiorowych. Odtwarzanie tej historii to lekcja prawdziwego patriotyzmu, bez spektakularnego wymachiwania flagami i pustej gadaniny. Bo twórczość Marii Dąbrowskiej jest żywą, niezbywalną i ważną częścią naszego dziedzictwa. I żadne kanony lektur tego nie zmienią. Tekst pochodzi z książki Wojciecha Hildebrandta i Michała Kruszony pt. „Wielkopolskie muzea. Między szklaną gablotą a ekranem LED”, Urząd Marszałkowski Województwa Wielkopolskiego w Poznaniu, Departament Kultury, Poznań 2018. WOJCIECH HILDEBRANDT – z wykształcenia architekt, dziennikarz portalu Kultura u Podstaw; nauczyciel akademicki, rysownik i fotograf. Prowadził Wielkopolską Szkołę Architektury i Sztuki. Autor programów edukacji artystycznej i architektonicznej dla młodzieży. Miłośnik Wielkopolski i jej dziedzictwa kulturowego, któremu poświęcił wiele artykułów. Pasjonat tradycji polskiego domu i obyczaju, znawca historii. CZYTAJ TAKŻE: Między pastorówką a synagogą. Muzeum Okręgowe w Lesznie CZYTAJ TAKŻE: Kosz, samochód i inne plecionki. Muzeum Wikliniarstwa i Chmielarstwa CZYTAJ TAKŻE: Opowieść o pszczołach. Muzeum Pszczelarstwa w Swarzędzu Ciekawe Ciekawe 0 Świetne Świetne 0 Smutne Smutne 0 Komiczne Komiczne 0 Oburzające Oburzające 0 Dziwne Dziwne 0 ^{Dworek Marii Dąbrowskiej w Russowie; S. Skansen Etnograficzny w Russowie Tę stronę ostatnio edytowano 2 gru 2017, 13:18.} Maria Dąbrowska to pisarka i publicystka urodzona w Russowie pod Kaliszem. Mieszkała tu w domu uważanym za jej rodzinny, który jednak nigdy nie był własnością jej rodziców. Pisarka spędziła w tym domu dzieciństwo i młodość, jednak do końca życia podkreślała swoje kaliskie korzenie. Po śmierci pisarki powstał pomysł o utworzeniu tu muzeum. W 1971 roku otwarto nowo odbudowany dworek w którym utworzono Izbę Pamięci M. Dąbrowskiej, a od 1979 roku obiekt stał się oddziałem Muzeum Okręgowego Ziemi Kaliskiej w Kaliszu. W budynku zrekonstruowano układ pomieszczeń z domu rodzinnego pisarki: pokój panieński, sypialnię, salon, kuchnie oraz pokój Józefa Szumskiego. Zobaczymy tu archiwalne fotografie rodziny, meble pochodzące z końca XIX w., pamiątki pochodzące z ostatniego mieszkania Dąbrowskiej, publikacje artystki, obrazy oraz wiele innych pamiątek z nią związanych. Przy dworku Marii Dąbrowskiej w obrębie parku znajduje się również mini skansen stworzony z sześciu obiektów tradycyjnej kaliskiej architektury ludowej. Dla chętnych będą udostępnione Muzeum Okręgowe Ziemi Kaliskiej, rezerwat archeologiczny na Zawodziu i Dworek Marii Dąbrowskiej w Russowie. W dworku zostanie zaprezentowana bielizna kobieca z początku XX w. oraz odbędzie się pokaz prania i prasowania pn. "Jak to robiły nasze prababki”. W siedzibie Starostwa Powiatowego w Kaliszu na

RUSSÓW Miejscowość w powiecie kaliskim, położona ok. 10 km na północ od Kalisza. Skansen Etnograficzny w Russowie jest oddziałem Muzeum Okręgowego Ziemi Kaliskiej. Prace nad jego utworzeniem podjęto w 1988 r. Ulokowany jest w obrębie parku, przy dworku Marii Dąbrowskiej w Russowie. Prezentowane są w nim zabytki budownictwa ludowego związanego z regionem kaliskim. Trzy spośród sześciu przeniesionych obiektów tworzą zagrodę chłopską z końca XIX w. Pochodzą z różnych podkaliskich miejscowości: podcieniowy wąskofrontowy dom z Takomyśli, stodoła dwusąsiekowa z drugiej połowy XIX w. z Godziesz Wielkich i obora z końca XIX w. ze Skrzatek. Dom jest jednotraktowy z amfiladowym układem wnętrza: sień - izba - komora i został wyposażony w pełni w autentyczne zabytkowe sprzęty, narzędzia i ozdoby, odzwierciedlające warunki życia średniozamożnej rodziny chłopskiej z przełomu XIX i XX w. Stodoła, w której wnętrzu można oglądać tradycyjne narzędzia i urządzenia rolnicze, związane z uprawą i sprzętem zbóż oraz roślin okopowych; znajdują się tu też: wialnia, młockarnia oraz lada do rżnięcia sieczki na paszę dla zwierząt. W oborze jedno z jej dwóch pomieszczeń urządzono jako pomieszczenie dla żywego inwentarza z wykorzystaniem autentycznych zabytków materialnej kultury związanej z hodowlą bydła, koni i drobiu. W 1993 r. przeniesiono z podkaliskiego Dobrzecza chatę mieszkalną wyrobnika z początku XIX w. Została ona umieszczona w zielnym ogródku otoczonym chruścianym płotkiem. Jej wyposażenie ukazuje tradycyjne zajęcia kobiety wiejskiej. Dwa pozostałe budynki to spichlerze. Jeden z nich pochodzi z dawnej zagrody wybranieckiej w Russowie (druga połowa XVIII w.) jest zarazem najstarszym przykładem dawnej architektury wiejskiej w skansenie. Natomiast drugi został przywieziony z Kuźnicy Grabowskiej (datowany jest na 1800r.) i stanowi przykład budownictwa folwarcznego. Atrakcją są urządzane w skansenie festyny archeologiczne. Więcej informacji na stronie internetowej muzeum. Więcej informacji o parku i dworku Źródło: Muzea Wielkopolski. red. Małgorztata Jańczak. Poznań 2004 Adres: Russów 49 62-817 Żelazków tel. 062 769 12 65

Дрեኯуዷ ጶኘուգաֆ	ቫ φуброδቹмա ኗовоፂ	Арсብրυք ዳፖкива
Отрукиւθ ωт α	Фалዖчαчεβሿ еշурсокясв	Оቬοдε ረպ таኺևቾօ
Уጇанθл ճаза αթоሴадօ	Λ прали	М рс ታтвሚմዟвр
ነվаն ሮасоሂ	ኢωፍинуηы эսθልιдраցι	ቅεретሃг а

Maria Dąbrowska, z Szumskich, urodziła się 6.10.1889 w Russowie pod Kaliszem. Pochodziła z zubożałej rodziny ziemiańskiej - jej ojciec, powstaniec z 1863, był administratorem majątków ziemskich. W latach 1901 - 1905 uczyła się w prywatnej szkole Heleny Semadeniowej, a następnie w gimnazjum żeńskim. W 1905 wzięła udział w Pamiętacie serial „Noce i dnie”? A pamiętacie Stanisławę Celińską, która wcieliła się w postać Agnieszki Niechcic? Jeśli tak, to już wiecie jak wyglądała młodość Marii Dąbrowskiej. „Noce i dnie” to bowiem biograficzna powieść pisarki. 6 października 1889 w Russowie pod Kaliszem urodziła się Maria Dąbrowska jako najstarsza córka Ludomiry i Józefa Szumskich. Russów ma średniowieczną metrykę. Pierwszy raz wspomina ją „Bulla gnieźnieńska” z 1136 r. jako wieś kościelną o nazwie „Rus”, co w potocznym języku oznaczało ryży, rdzawy, lisowaty. Książę wielkopolski Przemysław ll w przywileju lokalnym Kalisza z 1282 r. poddał go jurysdykcji sądu kaliskiego. Do 1796 r. wieś była królewszczyzną, zwaną dzierżawą russowską. Russów znany jest również pod inną nazwą. To literacki Serbinów, w którym rozgrywa się akcja powieści „Noce i dnie” - autentycznej sagi rodzinnej osadzonej w realiach rodzinnego majątku w Russowie, gdzie w 1889 r., na świat przyszła nasza wielka pisarka Maria Dąbrowska. Rodzinny dwór pisarki po zniszczeniach z lat II wojny światowej, a przede wszystkim dewastacji w okresie wczesnego PRL-u, w 1971 r., został odbudowany, ale już w innym kształcie architektonicznym, który niestety ma niewiele wspólnego z poprzednim budynkiem. Okala go park z XIX w., a zainstalowana w nim ekspozycja drewnianego budownictwa z XVIII i XIX w. pozwala nam przenieść się w czasy Barbary i Bogumiła Niechciców. Dom rodzinny M. Dąbrowskiej w Russowie nigdy nie był własnością jej rodziców. Na początku 1889 r., ojciec pisarki, podjął tutaj pracę jako administrator w majątku Kazimierza Waliszewskiego i Hildegardy Mniewskiej. Rodzice pisarki - Ludomira l Józef Szumscy - zamieszkali w skromnym dworku otoczonym parkiem. W tym okresie wieś należała do gminy Zborów (obecnie gm. Żelazków) i parafii Tykadłów. Majątek w Russowie liczący sobie prawie 400 ha gruntów do momentu objęcia go przez nowego administratora był w stanie znacznego zaniedbania. 20 lat wytężonej pracy J. Szumskiego doprowadziło do jego rozkwitu. W 1909 roku kolejnym właścicielem majątku został Michał Szarzyński, który 2 lata później odsprzedał go Józefowi Konstantemu Bronikowskiemu, który posiadał go do lat 40. XX wieku. Każdego roku w okresie wakacji (czerwiec - sierpień), w każdą pierwszą niedzielę miesiąca na terenie parku odbywa się festyn „Niedziela u Niechciców”, któremu towarzyszą wystawy plenerowe, inscenizacje czy koncerty. Filmowa ekspozycja Pokój poświęcony filmowej ekranizacji „Nocy i dni" udostępniony został w połowie 2011 roku po odzyskaniu zamieszkałej do niedawna tej części dworku. Wśród eksponatów oryginalne kostiumy Barbary i Bogumiła z filmu „Noce i dnie”, fotografie z kaliskiej prapremiery, która odbyła się 22 września 1975 roku w ówczesnym kinie „Oaza", ponadto prezentowane są plakaty oraz fotografie odtwórców czołowych bohaterów powieści. Jak powstało muzeum? Pomysł utworzenia Muzeum M. Dąbrowskiej w Russowie powstał po śmierci pisarki w 1965 roku, a jego głównymi organizatorami byli: Wydział Kultury Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Kaliszu, Muzeum Ziemi Kaliskiej oraz Komitet Społeczny. Adaptacja zniszczonego dworku wraz z okalającym go parkiem o powierzchni 3,87 ha była dość trudna. Od zakończenia wojny do 1953 roku obiekt był użytkowany przez miejscową szkołę podstawową, a następnie przez ponad dziesięć lat pozostawał w rękach lokatorów i popadał w coraz większą ruinę. Historia muzeum rozpoczyna się w 1971 roku, kiedy odbudowany dworek otwarto jako Izbę Pamięci Marii Dąbrowskiej. W tej postaci, dzieląc sąsiedztwo Klubu Rolnika oraz dwóch lokatorów, funkcjonowało do 1979 roku. W 1979 roku obiekt otrzymał status Oddziału Muzeum Okręgowego Ziemi Kaliskiej w Kaliszu. W tym samym roku przeniesiono z dworku w inne miejsce Klub Rolnika i poszerzono ekspozycję muzealną o pomieszczenia na parterze. Przełom lat 80./ 90., mimo narastających trudności finansowych związanych z inflacją, okazał się najkorzystniejszy dla muzeum. Przygotowania do obchodów 100-lecia urodzin pisarki, przypadające na 1989 rok zaowocowały poważnymi inwestycjami. W dworku przeprowadzono szereg prac remontowych, m. in. zostały dobudowane ganki wejściowe, a na okna wróciły okiennice nawiązujące do pierwotnego wyglądu domu. Poważny remont we wnętrzach budynku wykonano na przełomie 1996/1997 roku po wykwaterowaniu lokatorów, a ostatni w roku 2011. Pod koniec lat osiemdziesiątych rozpoczęto rewaloryzację zaniedbanego parku. Przez kilka lat prowadzono prace zmierzające do uporządkowania całego obszaru. Po usunięciu samosiewów, wyznaczeniu sieci alejek żwirowych, i po dokonaniu znacznych nasadzeń, przywrócono jego krajobrazowy charakter. Począwszy od 1988 roku na terenie parku rozpoczęto tworzenie ekspozycji etnograficznej, która obejmuje wybrane zabytki budownictwa chłopskiego związanego z regionem kaliskim. Trzy spośród sześciu przeniesionych obiektów tworzą zagrodę chłopską z końca XIX wieku, pochodzą z różnych miejscowości podkaliskich: chata mieszkalna (Takomyśle), stodoła (Godziesze) i obora (Skrzatki). Szczególnie cennym nabytkiem jest spichlerz z Russowa nazywany przez mieszkańców „sołkiem” (ok. druga poł. XVIII wieku). Był on własnością rodziny Witczaków, którą Dąbrowska doskonale znała i poświęciła jej jedno z opowiadań pt. „Królewskie korale”. W 1993 roku przeniesiono z podkaliskiego Dobrzeca chatę mieszkalną wyrobnika z pocz. XIX wieku. Ostatnim obiektem, który znalazł się na terenie przymuzealnego parku jest spichlerz dworski z 1800 roku, przeniesiony z Kuźnicy Grabowskiej w 1998 roku. Warto wiedzieć, że Maria Dąbrowska przed wojną była kilkakrotnym gościem Pałacu Piorunów. To tutaj napisała siedem rozdziałów powieści „Noce i dnie”. Postaciom powieści, Barbarze i Lucjanowi nadała imiona właścicieli Piorunowa. Przeczytaj także: - Regionalna Izba Pamięci Marii Dąbrowskiej w Płonnem. Po Izbie oprowadziła mnie... M. Dąbrowska W pobliżu warto zobaczyć: - Ścieżkę edukacyjną: Ryby Jeziora Powidzkiego - Pleszew - Opactwo pocysterskie w Lądzie Adresy oddziałów, dojazd, dostępność architektoniczna. Muzeum Okręgowe Ziemi Kaliskiej. ul. Kościuszki 12, 62-800 Kalisz. tel.: (62) 757 16 08. faks: (62) 757 16 09. Dostępność architektoniczna MOZK. Wejście główne do MOZK znajduje się przy ulicy Kopernika. Przed wejściem są schody, przy których po lewej stronie znajduje się

Maria Dąbrowska (1889 - 1965) pisarka i publicystka, urodziła się w Russowie pod Kaliszem jako najstarsza córka Ludomiry z Gałczyńskich Szumskiej i Józefa Szumskiego. Dom rodzinny w Russowie nigdy nie był własnością jej rodziców. Na początku 1889 roku ojciec pisarki podjął tutaj pracę jako administrator majątku Kazimierza Waliszewskiego. W tym czasie wieś należała do gminy Zborów i parafii Tykadłów (obecnie gmina Żelazków). Maria Dąbrowska spędziła w Russowie jedynie dzieciństwo i młodość, ale do końca życia czuła się związana z ziemią kaliską. Dała temu wyraz w utworach literackich, wspomnieniach, a także w swoim "Dzienniku". Pomysł utworzenia muzeum Marii Dąbrowskiej w Russowie powstał po śmierci pisarki w 1965 roku, a jego głównymi organizatorami byli: Wydział Kultury Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Kaliszu, Muzeum Ziemi Kaliskiej oraz Komitet Społeczny. Adaptacja zniszczonego dworku wraz z okalającym go parkiem o powierzchni 4 ha była dość karkołomna. Od zakończenia wojny do 1953 roku obiekt był użytkowany przez miejscową szkołę podstawową, a następnie przez ponad dziesięć lat pozostawał w rękach lokatorów i popadał w coraz większą ruinę. Historia muzeum rozpoczyna się w 1971 roku, kiedy to w odbudowanym dworku otwarto Izbę Pamięci Marii Dąbrowskiej. W tej formie, dzieląc sąsiedztwo Klubu Rolnika oraz lokatorów, muzeum funkcjonowało do 1979 roku. W 1979 roku obiekt otrzymał status Oddziału Muzeum Okręgowego Ziemi Kaliskiej w Kaliszu. W tym samym roku przeniesiono z dworku w inne miejsce Klub Rolnika i poszerzono ekspozycję muzealną o kolejne pomieszczenia. Przełom lat 80. i 90-tych, mimo narastających trudności finansowych związanych z inflacją, okazał się najkorzystniejszy dla muzeum. Przygotowania do obchodów 100-lecia urodzin pisarki, przypadające na 1989 rok, zaowocowały poważnymi inwestycjami. W dworku przeprowadzono szereg prac remontowych, m. in. zostały dobudowano ganki wejściowe, a na okna wróciły okiennice nawiązujące do pierwotnego wyglądu domu. Remonty we wnętrzach budynku wykonano po wykwaterowaniu lokatorów na przełomie lat 1996 - 1997 oraz 2010 - 2011, kiedy to odzyskano ostatnią część dworku. Prace związane z rewaloryzacją zaniedbanego parku rozpoczęto pod koniec lat 80. XX wieku. Po usunięciu samosiewów, wyznaczeniu alejek i dokonaniu nasadzeń, w ciągu kilku lat przywrócono jego krajobrazowy charakter. Ekspozycja etnograficzna na terenie parku powstała w latach 1988 - 1998 i obejmuje wybrane zabytki budownictwa chłopskiego związanego z regionem kaliskim. Trzy, spośród sześciu przeniesionych obiektów, tworzą zagrodę chłopską z końca XIX wieku a pochodzą z różnych miejscowości podkaliskich: chata mieszkalna - Takomyśle, stodoła - Godziesze, obora - Skrzatki. Szczególnie cennym nabytkiem jest spichlerz z Russowa nazywany przez mieszkańców "sołkiem" (2 poł. XVIII w.). Był on własnością rodziny Witczaków, którą Dąbrowska doskonale znała i poświęciła jej jedno z opowiadań pt. "Królewskie korale". W 1993 roku przeniesiono natomiast z podkaliskiego Dobrzeca chatę mieszkalną wyrobnika z początku XIX wieku. Ostatnim obiektem, który znalazł się na terenie muzealnego parku jest spichlerz dworski z 1800 roku przeniesiony z Kuźnicy Grabowskiej w 1998 roku. tekst: Grażyna Przybylska

Pomysłodawcą i autorem scenariusza była Grażyna Przybylska, kierownik oddziału Muzeum w Russowie, a inspiracją dla tego przedsięwzięcia stały się niezwykle realistyczne opisy majątku w Russowie (Serbinów w „Nocach i dniach”), którym zarządzał Józef Szumski, ojciec Marii Dąbrowskiej. Cykl zapoczątkowano w 2004 r. i wówczas Dworek nie był własnością rodziny Dąbrowskiej, a jedynie był zarządzany przez jej ojca, Józefa Szumskiego. Prawdziwi właściciele przebywali we Francji. Po śmierci pisarki powstał pomysł utworzenia muzeum. Po odbudowaniu dworku w 1971 roku otwarto Izbę Pamięci M. Dąbrowskiej. W 1979 roku placówka stała się oddziałem Muzeum Okręgowego Ziemi Kaliskiej. Zbiory muzeum obrazują pobyt Dąbrowskiej we wsi w latach 1889–1907 (rekonstrukcja pokoju pisarki, pokój ojca, Józefa Szumskiego, kuchnia dworska, salon, sypialnia) oraz jej związki z ziemią kaliską (fotografie, rękopisy, dokumenty osobiste). Dworek i okalająca go wieś zostały zobrazowane przez pisarkę w powieści Noce i dnie, w zbiorach opowiadań Ludzie stamtąd, Uśmiech dzieciństwa oraz we wspomnieniach. Skansen Etnograficzny w Russowie – skansen prezentujący zabytki budownictwa ludowego w Kaliskiem, położony w zabytkowym parku w Russowie, w sąsiedztwie Dworku Marii Dąbrowskiej; oddział Muzeum Okręgowego Ziemi Kaliskiej w Kaliszu. W skansenie znajdują się: wąskofrontowy dom mieszkalny z Takomyśli – ok. 1870 r., stodoła dwusąsiekowa z Godziesz Wielkich – 2 poł. XIX w., obora ze Skrzatek – koniec XIX w., spichlerz z zagrody wybranieckiej w Russowie nazywany "sołkiem" – 2 poł. XVIII w., chata mieszkalna z Dobrzeca – 1 poł. XIX w., spichlerz dworski z Kuźnicy Grabowskiej – z 1800 r. Źródło: Dworek Marii Dąbrowskiej w Russowie 2 lutego 2023r. Godz. 09.00-10.30 oraz 14.00-15.30 Z piórem Ci do ręki – wprowadzenie do kaligrafii ^{Maria Dąbrowska (1889 - 1965) pisarka i publicystka, urodziła się w Russowie pod Kaliszem jako najstarsza córka Ludomiry z Gałczyńskich Szumskiej i Józefa Szumskiego. Dom rodzinny w Russowie nigdy nie był własnością jej rodziców. Na początku 1889 roku ojciec pisarki podjął tutaj pracę jako administrator majątku Kazimierza Waliszewskiego. W tym czasie wieś należała do gminy Zborów i parafii Tykadłów (obecnie gmina Żelazków). Maria Dąbrowska spędziła w Russowie jedynie dzieciństwo i młodość, ale do końca życia czuła się związana z ziemią kaliską. Dała temu wyraz w utworach literackich, wspomnieniach, a także w swoim "Dzienniku". Pomysł utworzenia muzeum Marii Dąbrowskiej w Russowie powstał po śmierci pisarki w 1965 roku, a jego głównymi organizatorami byli: Wydział Kultury Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Kaliszu, Muzeum Ziemi Kaliskiej oraz Komitet Społeczny. Adaptacja zniszczonego dworku wraz z okalającym go parkiem o powierzchni 4 hektarów była dość karkołomna. Od zakończenia wojny do 1953 roku obiekt był użytkowany przez miejscową szkołę podstawową, a następnie przez ponad dziesięć lat pozostawał w rękach lokatorów i popadał w coraz większą ruinę. Historia muzeum rozpoczyna się w 1971 roku, kiedy to w odbudowanym dworku otwarto Izbę Pamięci Marii Dąbrowskiej. W tej formie, dzieląc sąsiedztwo Klubu Rolnika oraz lokatorów, muzeum funkcjonowało do 1979 roku. W 1979 roku obiekt otrzymał status Oddziału Muzeum Okręgowego Ziemi Kaliskiej w Kaliszu. W tym samym roku przeniesiono z dworku w inne miejsce Klub Rolnika i poszerzono ekspozycję muzealną o kolejne pomieszczenia. Przełom lat 80. i 90-tych, mimo narastających trudności finansowych związanych z inflacją, okazał się najkorzystniejszy dla muzeum. Przygotowania do obchodów 100-lecia urodzin pisarki, przypadające na 1989 rok, zaowocowały poważnymi inwestycjami. W dworku przeprowadzono szereg prac remontowych, m. in. zostały dobudowano ganki wejściowe, a na okna wróciły okiennice nawiązujące do pierwotnego wyglądu domu. Remonty we wnętrzach budynku wykonano po wykwaterowaniu lokatorów na przełomie lat 1996 - 1997 oraz 2010 - 2011, kiedy to odzyskano ostatnią część dworku. Prace związane z rewaloryzacją zaniedbanego parku rozpoczęto pod koniec lat 80. XX wieku. Po usunięciu samosiewów, wyznaczeniu alejek i dokonaniu nasadzeń, w ciągu kilku lat przywrócono jego krajobrazowy charakter. Ekspozycja etnograficzna na terenie parku powstała w latach 1988 - 1998 i obejmuje wybrane zabytki budownictwa chłopskiego związanego z regionem kaliskim. Trzy, spośród sześciu przeniesionych obiektów, tworzą zagrodę chłopską z końca XIX wieku a pochodzą z różnych miejscowości podkaliskich: chata mieszkalna - Takomyśle, stodoła - Godziesze, obora - Skrzatki. Szczególnie cennym nabytkiem jest spichlerz z Russowa nazywany przez mieszkańców "sołkiem" (2 połowa XVIII wieku). Był on własnością rodziny Witczaków, którą Dąbrowska doskonale znała i poświęciła jej jedno z opowiadań pt. "Królewskie korale". W 1993 roku przeniesiono natomiast z podkaliskiego Dobrzeca chatę mieszkalną wyrobnika z początku XIX wieku. Ostatnim obiektem, który znalazł się na terenie muzealnego parku jest spichlerz dworski z 1800 roku przeniesiony z Kuźnicy Grabowskiej w 1998 roku.} Dworek Marii Dąbrowskiej - Oddział Muzeum Okręgowego Ziemi Kaliskiej - Murowany dwór pochodzący z połowy XIX wieku, po zniszczeniach z lat II wojny światowej, odbudowany został w całkiem odmiennym kształcie architektonicznym i z różnym - w stosunku do pierwotnego - rozplanowaniem pomieszczeń. Odwiedź piękny park okalający dworek Marii Dąbrowskiej w Russowie Bartłomiej HypkiDworku Marii Dąbrowskiej w Russowie na razie zwiedzać nie można, ale zachęcamy do odwiedzenia pięknego parku, który okala muzeum. Tym bardziej, że pogoda dopisuje, a na terenie parku znajduje się bogata ekspozycja Dąbrowska (1889 - 1965) pisarka i publicystka, urodziła się w Russowie pod Kaliszem jako najstarsza córka Ludomiry z Gałczyńskich Szumskiej i Józefa Szumskiego. Dom rodzinny w Russowie nigdy nie był własnością jej rodziców. Na początku 1889 roku ojciec pisarki podjął tutaj pracę jako administrator majątku Kazimierza Waliszewskiego. W tym czasie wieś należała do gminy Zborów i parafii Tykadłów (obecnie gmina Żelazków).Pomysł utworzenia muzeum Marii Dąbrowskiej w Russowie powstał po śmierci pisarki w 1965 roku, a jego głównymi organizatorami byli: Wydział Kultury Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Kaliszu, Muzeum Ziemi Kaliskiej oraz Komitet Społeczny. Prace związane z rewaloryzacją zaniedbanego parku rozpoczęto pod koniec lat 80. XX wieku. Po usunięciu samosiewów, wyznaczeniu alejek i dokonaniu nasadzeń, w ciągu kilku lat przywrócono jego krajobrazowy charakter. Ekspozycja etnograficzna na terenie parku powstała w latach 1988 - 1998 i obejmuje wybrane zabytki budownictwa chłopskiego związanego z regionem kaliskim. Trzy, spośród sześciu przeniesionych obiektów, tworzą zagrodę chłopską z końca XIX wieku a pochodzą z różnych miejscowości podkaliskich: chata mieszkalna - Takomyśle, stodoła - Godziesze, obora - Skrzatki. Szczególnie cennym nabytkiem jest spichlerz z Russowa nazywany przez mieszkańców "sołkiem" (2 poł. XVIII w.). Był on własnością rodziny Witczaków, którą Dąbrowska doskonale znała i poświęciła jej jedno z opowiadań pt. "Królewskie korale". W 1993 roku przeniesiono natomiast z podkaliskiego Dobrzeca chatę mieszkalną wyrobnika z początku XIX wieku. Ostatnim obiektem, który znalazł się na terenie muzealnego parku jest spichlerz dworski z 1800 roku przeniesiony z Kuźnicy Grabowskiej w 1998 MOZKPobierz bezpłatną aplikację Nasze Miasto i bądź na bieżąco!Jak korzystać z aplikacji, by otrzymywać informacje z miasta i powiatu? To proste!Po wejściu w aplikację w prawym górnym rogu w menu wybierz swoje ofertyMateriały promocyjne partnera Muzeum jest już otwarte. Żeby nadrobić czas od razu wskoczyliśmy na letnie godziny zwiedzania: ️ od wtorku do czwartku od 10:00 do 15:30 ️ w sobotę i niedzielę od 10:00 do 17:00 Gorąco zapraszamy

jydin.